Θεώρησε τον πίνακα Α, διαστάσεων NxM σα διάταξη M διανυσμάτων Ν-στοιχείων το καθένα (δηλ. Α=[α
1,α
2,...,α
Μ] όπου α
i διάνυσμα διαστάσεων Νχ1).
Θεώρησε και τον πίνακα Β, διαστάσεων PxN σα διάταξη P διανυσμάτων Ν-στοιχείων το καθένα (δηλ. Α=[b
1;b
2;...;b
Μ] όπου b
i διάνυσμα διαστάσεων 1χN).
Τότε ο PxN πίνακας Μ=Β*Α περιέχει όλες τις προβολές μεταξύ των α
j και b
iμε στοιχεία μ
ij = <α
j , b
i>, όπου <,> συμβολίζει το εσωτερικό γινόμενο και το i τρέχει στις στήλες του Μ, ενώ το j στις γραμμές του.