Το αν θα περισσεύουν υποδίκτυα ή διευθύνσεις είναι θέμα που εξαρτάται καθαρά από τα δεδομένα του έργου.
Τα υποδίκτυα πρακτικά εκφράζουν την ανάπτυξη της εταιρείας γενικότερα (νέα τμήματα και νέες λειτουργίες)
Ενώ οι διευθύνσεις στα υποδίκτυα πρακτικά εκφράζουν το εργατικό δυναμικό της εταιρείας.
Μια εταιρεία που είναι υπό ανάπτυξη θα πρέπει να έχει χώρο και για νέα τμήματα αλλά και για νέες διευθύνσεις. Αλλά για περιπτώσεις πιο κοντά στην πραγματική ζωή μπορούμε να χρησιμοποιούμε και άλλες μεθόδους πιο πλάγιες.
Σκεφτείται μια εταιρεία με 6 τμήματα και 10 - 20 εργαζομένους (δλδ υπολογιστές) στο καθένα.
Αυτή η εταιρεία μπορεί λογικά να παίζει με ένα δίκτυο class C, έστω 192.168.1.0/24
το οποίο το έχουμε σπάσει σε 8 υποδίκτυα (έχουμε δλδ και δυο υποδίκτυα κενά) των 30 hosts το καθένα (έχουμε και αρκετές IP ελεύθερες).
192.168.1.0 / 27
...
192.168.1.224 /27
Η εταιρεία κάποια στιγμή αποφασίζει ότι θέλει πλέον να βάλει VOIP στα τηλέφωνα των εργαζομένων!!!! Μια κλασική κίνηση. Έτσι ώστε η επικοινωνία και η συντήρηση να είναι πιο εύκολη και με μεγαλύτερες δυνατότητες. Ας πούμε ότι θα χρειαστεί 80 τηλέφωνα και άρα 80 IPs! Τί μπορεί να κάνει;
Μια πρώτη σκέψη θα ήταν να αλλάξει όλο το δίκτυο και να παίξει με με κάτι του τύπου:
192.168.1.0 / 25
για τα τηλέφωνα
και με 5 /27 (30 hosts) και 2 /28 (14 hosts) για τους υπολογιστές.
Αυτο όμως θα μπορούσε να προκαλέσει σύγχιση γιατί θα έπρεπε να αλλάξει όλο το δίκτυο και είναι μάλλον απίθανο να το είχε προβλέψει ο αρχικός σχεδιαστής. Άρα εξετάζουμε και μια άλλη εναλλακτική:
αφήνουμε το δίκτυο όπως έχει και χρησιμοποιούμε ένα δεύτερο δίκτυο πχ 192.168.
2.0/24 για τα τηλέφωνα !!!! Κάτι το οποίο ίσως είναι και πιο σωστό, γιατί το τηλεφωνικό δίκτυο είναι αρκετά διαφοροποιημένο από το δίκτυο των υπολογιστών.
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι λύσεις υπάρχουν πολλές και διαφορετικές, αλλά είναι στην δικιά μας ευχέρεια να βρούμε αυτήν που βολεύει περισσότερο για την εκάστοτε περίπτωση!
Επίσης πρέπει να θυμόμαστε ότι υπάρχουν και "πλάγιες" λύσεις σε αυτά που μπορούμε να κάνουμε.
